Mist… het meest ondergewaardeerde stukje natuur
Als iemand zegt: “Het is even wat mistig in mijn leven,” dan betekent dat meest niet veel goeds. Hij of zij weet even niet zo precies meer welke kant op te gaan. Doelloosheid, onzekerheid, verwarring… het zijn allemaal woorden die bij de archetypische Mist in ons leven horen, maar het is niet de enige kant van dit waardevolle archetype.
In deze blog werp ik een ander licht op de archetypische betekenis van Mist.
In mijn ogen is dit archetype het meest ondergewaardeerde stukje natuur. Zeker in de Westerse wereld.
Negatieve betekenis
De negatieve betekenis die wij aan mist geven, komt uit de verhalen, waarmee we groot gebracht zijn. In films, sprookjes of mythes gebeurt er altijd iets vreselijks, zodra de held van het verhaal in de mist belandt. Plotseling komen de monsters tevoorschijn, of hij of zij raakt hopeloos verdwaald en komt niet of veel te laat op zijn bestemming aan, of nog erger: hij gaat het dodenrijk binnen.
Dit zijn allemaal uitingen van de schaduwkant van de archetypische Mist. Als het archetype dominant is in je leven, dan verbergt het iets in jou dat het licht niet verdragen kan. Het hult onze donkerste kant in misten.
De natuur kan die schaduwkant soms ook prachtig laten zien. Dan is de mist zo dicht dat je echt geen hand voor ogen meer ziet. De mist verbergt dan echt alles en iedereen om je heen. En als er dan toch iets of iemand plotseling uit de mist opdoemt, dan schrikken we vaak enorm.
Een uitnodiging om te vertragen
Als je net op weg bent naar je bestemming, dan is zo’n dichte mist heel irritant. Je wil eigenlijk snel door en dat kan dan niet….
Maar laat dat nu juist de uitnodiging zijn, die de Mist aan ons geeft: “Vertraag eens. Ga niet zo snel. Ga je wel de juist kant op? Heb je wel het juiste doel voor ogen?”
In onze Westerse patriarchale wereld, waarin we elkaar meestal (alleen) waarderen om de doelen en resultaten die we bereiken, voelt het vaak als falen als je even niet weet welke kant je op moet met je leven. Maar dat is het niet!!
Het is een uitnodiging vanuit jouw onderbewustzijn, dat je mag vertragen. Dat je even stil mag staan om te bepalen welke richting je nu eigenlijk echt op zou willen (of moeten).
Lichte kant van de archetypische Mist
De lichte kant van de archetypische Mist in ons gaat over vertragen om beter in het hier en nu te kunnen bepalen van de juiste volgende stap is.
Wie de dampige mist in de natuur van heel dichtbij bekijkt, ziet allemaal kleine vloeibare waterdruppeltjes die gevormd zijn rondom een tastbaar korreltje aarde of zand. Ieder druppeltje op zich is dus juist door die combinatie van tastbare en vloeibare substantie enorm vruchtbaar.
Mist beperkt je blik op de toekomst misschien. Maar het nodigt je uit om eens stil te staan en het hier en nu van dichtbij te bekijken. Wat heb jij allemaal voor tastbaars binnen handbereik, dat alleen maar gezien en gevoed hoeft te worden? Mist hangt altijd boven de grond, klaar om daarin opgenomen te worden en te gaan groeien.
Bovendien speelt de mist ook altijd prachtig met het zonlicht. Het breekt de directe en soms ook (ver)brandende stralen. Er ontstaat in al die lichtdruppeltjes een prachtig spel van schittering met allerlei kleuren. Gewoon genieten, als je daar naar kijken. Tenminste dat vind ik dan 😉.
Warm je aan de Mist om je heen
Ik zie de archetypische Mist, dus vooral als een deken, die je om je heen mag slaan. Een deken, die je beschermt tegen de kou van het even niet weten. Het niet-weten waar we in de Westerse wereld zo’n negatief oordeel over hebben, maar dat zoveel wijsheid in zich herbergt. Welke kant ga je op? Welke kant wil je op?
Warm je aan die mistige deken. Wijs de mist in je leven niet af. Er zit zoveel waardevols in als je haar van dichtbij bekijkt.
Ga mee in die vertraging. Je komt dan in een ander bewustzijn. De wereld tussen werkelijkheid en onwerkelijkheid. Klinkt misschien vaag, maar dat is het zeker niet.
‘Mistige oefening’
Doe deze ‘Mistige oefening’ maar eens als jij het gevoel hebt dat je in je leven in de mist zit:
- Pak een vel papier en een pen
- Zet de timer op 20 minuten
- Schrijf alle ideeën, acties, producten, diensten, taken, dromen, etc op die in je opkomen. Sluit het oordeel over de uitvoerbaarheid ervan af. Gewoon een ‘braindump’ van al die mistdruppeltjes die om je heen hangen.
Beschrijf deze zaken zo kort en duidelijk mogelijk op, maar wel ook zo concreet mogelijk. Dus één woord is ok, maar twee of drie zinnen ook. Het gaat alleen om het idee zelf, dus het ‘wat’ en niet om het ‘hoe’.
De uitdaging bij dit deel van de oefening is, dat je blijft schrijven en niet stopt en gaat nadenken. Dan neemt de ratio en het oordeel het namelijk over.
- Als na 20 minuten de timer gaat, stop je met schrijven. Ga nu als een helikopter boven je vel papier hangen. Zijn er items waar je heel blij van wordt als je die zou gaan doen? Maak die groen. Zijn er ook items waar je heel veel weerstand op voelt? Maak die rood of grijs.
- Concentreer je op de groene items. Zie je daar een patroon in? Een bepaalde richting? Bijvoorbeeld dat je ontdekt dat bijna alle zaken die je daar hebt opgeschreven te maken hebben met het werken met jongeren.
Dat is al een eerste aanwijzing voor de richting die je op kan gaan. De mist om je heen klaart al wat op. Zie je het zonlicht er al wat doorheen stralen? Welke kant schitteren de stralen op? Wat is het dat nog niet zichtbaar kan of wil zijn, maar al steeds meer uit de mist tevoorschijn komt?
- Welke eerste stap of stappen kan jij zetten om datgene nog verder te onthullen en (weer) helemaal in het licht te zetten?
- Doe de deken maar af en ga op weg in de richting die de mist je heeft laten zien.
Fijne reis!
Frédérique te Dorsthorst – de Muij
www.vertelvrouwe.nl
April 2024
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!